ಹುಣಸಿ ಗಿಡಗೊಳ ಸಾಲು
- ಗುರುರಾಜ ಕುಲಕರ್ಣಿ (ನಾಡಗೌಡ)
ಎಲ್ಲಿ ಹೋದ್ವು ಆ ಹುಣಸಿ ಗಿಡಗೊಳು?
ನಮ್ಮೂರಿಗಿ ಬರೊ ಮಂದಿಗೆ ಟೊಂಗೆ ಅಲ್ಲಾಡ್ಸ್ಕೊತ
ಬರ್ರಿ ಬರ್ರಿ ಅಂತ ಕರಿತಿದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ಅಪ್ಪಿ-ತಪ್ಪಿ ಊರಕಡೆ ಬರೊ ಮಂಗ್ಯಾಗಳಿಗಿ,
ಧರ್ಮಸಾಲಿಯಂಗ ಇದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ಹೊಡದ ಕಲ್ಲಿಗಿ ಬೊಗಸಿಗಟ್ಟಲೆ ಚಿಗರ ಹುಣಸಿ ಕೊಟ್ಟು,
ಹುಡುಗರಿಗೆಲ್ಲಾ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ತಿಳಿ ಹಸಿರ ಬಣ್ಣದ ಎಲಿ, ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ್ದ ಹೂವ ಇಟ್ಕೊಂಡು,
ಡೌಲು ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನಿಂದರ್ತಿದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ಮುಗಿಲನಷ್ಟು ಎತ್ತರಾ, ಗುಡ್ಡದಂತಾ ಬೊಡ್ಡಿ,
ಊರ ಕಾಯೋ ಕ್ವಾಟಿ ಬಾಗಿಲನಂಗ ಇದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ಬಸ್ ತಪ್ಸ್ಕೊಂಡ ಮಂದಿಗಿ, ನೆರಳ ಕೊಟ್ಟು,
ಗಾಳಿ ಬೀಸಿ, ಜೋಗಳ ಹಾಡ್ತಿದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ಸಾಲಿಗಿ ಬಂದ ಹುಡುಗರಿಗಿ, ಕೈ ಮಾಡಿ ಕರದು,
ಗಿಡ-ಮಂಗ್ಯಾ ಆಟ ಕಲಸತ್ತಿದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ಯಾರೋ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ, ಊರ ಮುಂದಿನ ರಸ್ತಾದುದ್ದಕ್ಕ
ನಮ್ಮಂತಹವರ ಸಲುವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಿದ್ದ ಗಿಡಗೊಳು;
ಎಲ್ಲಿ ಹೋದ್ವು ಆ ಹುಣಸಿ ಗಿಡಗೊಳು?
-------------------------------------------------------------
ನನ್ನ ಮೆಚ್ಚಿನ ಕವಿ ಗುಲ್ಜಾರ್ ಅವರ “ಇಮ್ಲಿ ಕಾ ಪೇಡ್”
ಕಾವ್ಯ ವಾಚನ (ಯು ಟ್ಯೂಬ್ ನೊಳಿಗ) ನೋಡಿ ನನಗೆ ನಮ್ಮ ಸಾಲಿ ಮುಂದ... ಪಿ ಡಬ್ಲು ಡಿ ಮುಂದ........ ಇದ್ದ ಹುಣುಸಿ ಗಿಡಗೋಳು ನೆನಪಾದು. ಆವಾಗ ಈ ಕವನ ಅನ್ನುವಂತಾದ್ದದ್ದು ಹೊರಗ ಬಂತು.
ತ್ರಾಸು ತೊಗೊಂಡು ಈ ಕವನ ಓದಿದ್ದ ಸುಚಿನ್, ಜ್ಯೋತಿ, ಪಲ್ಲವಿ, ರಾಜೀವ ಮತ್ತು ನಮ್ಮಣ್ಣ ಶರದ...ಎಲ್ಲಾರಿಗೂ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ಈ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಓದಿ, “ಗುರುರಾಜಾ...ನಿನ್ನ ಗದ್ಯ ಭಾಳ ಚೊಲೋ ಅದ, ಅದರಾಗಿ ಬರಿ” ಅಂತ ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಿದ ನಮ್ಮಕ್ಕ ಸೌ ।। ಮಿತ್ರವಿಂದಾಗೂ ನನ್ನ ನಮಸ್ಕಾರ ಅದ
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ